شهر رزوه

فدای اونی که اربعین زائر کربلاست کاش من هم سعادت می یافتم تا از این غافله جا نمی ماندم 

خیلی

التماس دعا

يك شب دلم بهانه كرب و بلا گرفت

قلبم شكست و دور و برش را خدا گرفت

پس پا شدم به نيت روضه ،كه ناگهان

ديدم بهشت آمد و دست مرا گرفت

اي زائري كه مي روي آهسته تر برو!

شوق غم حسين ، مرا هم فرا گرفت

اذن دخول خواندم و وارد شدم ولي

ديدم بهشت ، گوشه اي ازعرش جا گرفت

در مجلسي كه جاي رسولان وحي بود

هر كس نشست خلوت غار حرا گرفت

روضه شروع شد ؛ همه ي عرش گريه كرد

حتي خدا دلش زغم كربلا گرفت

بالاي عرش منبري از نور چيده شد

اقراء؛ كه هر كه خواند دلش ارتقا گرفت

از بين شاعران درش محتشم كه خواند

از دست هاي سبز پيمبر عبا گرفت

شاعر نوشت بيتي و از دست مادري

يك شب براي هيئت خود كربلا گرفت

آن سركه روي دامن معراج جاي داشت

آخر چه شد كه جا به سر نيزه ها گرفت